Let it snow!

Ben ik weer! Dit keer midden op de dag, voor mij dan in ieder geval. Ik zit gewoon gezellig op school vandaag. Maar ik heb nu een studyhall dus daar kan ik huiswerk maken of in mijn geval een nieuwe blog maken. Twee weken geleden is mijn nieuwe Term begonnen dus ik heb weer allemaal nieuwe vakken.

Die maandag hadden we nog een dagje vrij voordat we weer naar school moesten. We zouden eigenlijk naar Minneapolis gaan, maar we gingen met een groepje en iemand was ziek geworden dus zouden we nog een andere keer gaan. Want er is blijkbaar een geweldig restaurant dat Andrea aan ze wou laten zien. Nou praat ik alweer over eten. Blijkbaar praat ik in elke blog dus over eten dus nu valt het me op. Maar zo raar is dat nou ook weer niet, want ik kook graag, Andrea is een chef en Ken eet graag. Maar dat doen we allemaal en we zijn nou eenmaal ook in Amerika. Maargoed in plaats van naar Minneapolis te gaan, hebben we samen met een collega van Andrea een dagje in Eau Claire rondgehangen. We zijn naar Downtown Eau Claire, de mall en we hebben ook nog even een rondje met de honden gewandeld want die waren ook meegekomen. Rond een uur of 4 gingen we naar een italiaans steakhouse. Allemaal verschillend italiaans eten hebben we daar op. Rond een uur of 8 waren we weer thuis.

Dinsdag moesten we dus weer naar school en de nieuwe lessen waren begonnen. Als eerste uur heb ik global studies. Ik dacht dat het wel een soort van aardrijkskunde zou zijn maar tot nu lijkt het daar nog niet echt op. We moesten gedichten schrijven over waar we vandaan kwamen, hebben verschillende mensen van plekken onderzocht en we moesten liedjes over een plek, zoals Walking in Memphis, New York New York and Sweet Home Alabama, bekijken en een opdracht maken. Het Tweede lesuur is Engels. Dan is het niet net zoals thuis dat je 300 woordjes moet leren voor een toets, grammatica leert en soms is een beetje engels spreekt. Maar deze Engels les is meer literatuur en gaat over schrijvers. Dus we lezen veel en moeten essays over belangrijke mensen schrijven. Het derde uur is wel nog steeds het zelfde, ik heb band op A dagen en studyhall op B dagen. Bij band zijn we nu bezig voor ons volgende concert in maart en volgensmij gaan we ook op een soort concours waar we moeten spelen voor een jury. Het 4e uur vind ik, na band dan of course, toch wel het leukste. Ik zit in Spanish 1 en ben nu Spaans aan het leren. We hebben een, soms een iets te, enthousiaste lerares. We moeten haar ook Señora noemen wat het dan nog Spaanser maakt. Zelf is ze ooit ook een exchange student geweest dus ze weet er alles van.

Wat heb ik nog meer gedaan, niet heel veel grote bijzondere dingen volgensmij. Ik ben naar de kapper, nouja het was een nichtje van Ken, geweest. Maar omdat ik wil zien hoeveel het groeit in 10 maanden is er maar een heel klein beetje af. Vorige week dinsdag werd er een sneeuwstorm voorspeld, maar omdat toen ik naar de bus liep er gewoon een zonnetje was leek het daar niet echt op. Toch klonk er om 11 uur door de school dat iedereen om 1 uur uit was. Wij vonden het allemaal goed hoor, niks op tegen. Het begon pas te sneeuwen om 12:45, maar het heeft uiteindelijk wel doorgesneeuwd tot een uur of 5 in de ochtend. Toen ik wakker werd op woensdag moest ik met school ook weer is 2 uur later beginnen, wat ook niet verkeerd was opzich. Toen ik dan naar buiten liep om naar mijn bus te gaan stond ik dan toch ook tot aan mijn knie in de sneeuw.

Op donderdag avond gingen we paardrijden, ja in het donker. Maar op de een of andere manier is het hier helemaal niet echt donker wat wel een beetje irritant is. Maar door de sneeuw en maanlicht is het al best licht. Ook zit er een gele gloed in de lucht door de lampen van de stad. Dus je kan gewoon savonds naar buiten en dan heb je helemaal geen lamp nodig ofzoiets. Vrijdagavond hadden we weer pepband bij een basketbalgame, die we verloren hebben. En voor de liefhebbers staat er een filmpje ervan op facebook. En gister was dan die oh zo bekende superbowl, ik heb wel gemerkt dat dat op een heleboel verschillende manieren wordt gevierd. Want sommige mensen gaan helemaal los, maar die zijn dan denk ik ook wel die-hard fan denk ik. En wij zijn het wezen kijken bij de zoon van Ken. Het was leuk om het is een keer te hebben gezien maar voetbal op tv is dan toch nog interessanter. En dan heb ik het over een voetbalwedstrijd van 90 minuten en niet over dat saaie voetbal international…. ;)

Aangezien ik over 5 minuten weer van les moet verwisselen ga ik er maar een eind aan breien. Adios en groetjes van Melanie (dit is mijn spaanse naam die ik heb gekregen…)

Anouk

Ga er maar voor zitten!

De titel zegt het wel al maar je kan gerust wel even wat te drinken pakken of iets te eten en dan deze hele blog lezen. Vorige week is er een heleboel gebeurd dus het kan wel is een lange blog gaan worden.

Op maandag de 18^e werd ik nog voor mijn wekker afging wakker gemaakt en riep Andrea dat ik geen school had vandaag. Dus ik vroeg of het gesneeuwd had ofzo, maar het bleek dus dat het heel koud was. Het bleek dus dat het -28 graden Celsius met een gevoelstemperatuur van -37 Celsius!! was. Dus het was een uitstekend dagje om binnen te blijven want buiten was het toch veel te koud. Andrea was die dag letterlijk heel de dag aan het koken, van een uur of 8 tot 3 uur ofzo. En het is niet dat we een 3 gangen diner hadden die avond, maar ze kookte gewoon vooruit voor 3 dagen.

Dinsdag en Woensdag waren enigszins normaal. Gewoon naar school toe en Finals maken, want het zijn de laatste dagen van Term 2. Over de nieuwe Term zal ik wel in mijn volgende blog wat zetten. Woensdagavond hadden we weer sisternight en dit keer was het bij ons. Deze keer gingen we weer allemaal Nederlandse dingen eten. We Hadden zelfgemaakte bitterballen als voorgerecht. Groentesoep en Tomatensoep met nog wat zelfgemaakt knoflookbrood als hoofdgerecht. En als toetje hadden we Limburgse vlaai gemaakt. Allemaal uit het Nederlandse kookboek! :)

Op donderdag stond de wekker om 4.30!! veel te vroeg voor mijn doen. Uiteindelijk waren we om 5:15 in de Bandroom om te helpen met alles in te laden. Rond een uur of 6 waren we compleet en gingen we met 2 bussen op weg naar Milwaukee. Voor de mensen die willen weten waar het is, het is ongeveer in het zuid-oosten van Wisconsin, een ritje van ongeveer 5 uur. We kregen allemaal een donut als ontbijt, want ja het blijft natuurlijk wel Amerika. Ik heb de eerste 2 uur wel geslapen dus dat was wel lekker. Daarna wat muziek geluisterd en een boek gelezen. Om 10 uur waren we bij onze eerste tussenstop. Daar hadden we een Clinic van een leraar op een Artschool. We speelden onze muziekstukken en hij gaf ons nog wat laatste tips en had nog wat opmerkingen hier en daar. Ook op het stuk waar ik de triangel moest spelen, het was het moeilijkste en belangrijkste instrument van dat stuk. Dat moest helemaal perfect dus dat hebben we best vaak gespeeld. Om 11 uur was het weer afgelopen want hij moest weer les geven. Nadat we al onze instrumenten weer hadden ingepakt gingen we op weg naar de mall in Madison, waar we gingen eten. Omdat het heel druk was moesten we best opschieten want we zaten op een strikt schema. Om vervolgens naar Milwaukee te gaan moet je nog zo’n uur en een kwartier rijden. Om een uur of 2 kwamen we aan bij het Wisconsin Centre. Hier moest alles uit de bus en naar een ieniemienie podiumpje worden verplaatst voor het optreden. We speelden in en we speelden nog wat dingen door. Daarna moesten we wachten tot het 3 uur was, wanneer de Wisconsin Association of School Boards zou beginnen. De naam klinkt al best serieus, maar dat was het ook wel. Ik had echt geen idee dat er uiteindelijk zo veel mensen zouden komen. Ze zeiden dat er rond de 1800!! Mensen zouden komen en het zag er erg vol uit. Voor zoveel mensen in 1 keer heb ik nog nooit een concert gegeven. We speelden onze stukken en we haalden alles supersnel van het podium af want ze moesten gewoon weer verder gaan. Rond een uur of 4 waren we weer bij de bus en reden we 15 minuten later weer weg. Toen gingen we naar ons hotel want we bleven gezellig een nachtje slapen. We kregen onze kamers en konden onze spullen neerleggen maar een halfuur later moesten we alweer in de bus zitten. Toen we bij het restaurant waren aangekomen stonden er allemaal salades op tafel, en daarna werd er allemaal pasta op de tafels gezet. Als toetje hadden we ook nog cheesecake! Na al dat lekkere Italiaanse eten gingen we nog even naar de mall en hadden we nog een uurtje vrije tijd. In de mall vonden we een enorme boekenwinkel, die ook nog is twee verdiepingen had, dus daar hebben we ons uurtje doorgebracht. We gingen terug naar het hotel en daar keken we nog wat tv en hebben we nog even gekletst met elkaar en na een hele lange, drukke maar super leuke dag vielen we rond 12 uur in slaap.

Op vrijdag de 22^e stond de wekker om half 8, en terwijl iedereen in Rice Lake gewoon op school is hadden wij een super relaxed dagje voor de boeg. Rond half 9 gingen we naar de lobby en hadden we ontbijt. Verse Wafels, scrambled eggs en Bagels en nog veel meer. Lekker met mijn bagel cream cheese en vers fruit had ik een top ontbijtje. :) Om half 10 reden we weer weg uit Milwaukee en toen moesten we weer 5 uur in de bus zitten. Rond 1 uur zijn we nog even een halfuurtje gestopt om wat te eten. Voorderest heb ik nog maar geprobeerd om wat te slapen en heb ik in mijn boek gelezen. Om 2:45 waren we weer op school en nadat we alle spullen hadden uitgeladen ging ik met de schoolbus weer naar huis. Dus rond een uur of 4 kwam ik thuis en nadat ik lekker even onder de douche had gestaan werd ik heel moe dus savonds ben ik weer vroeg naar bed gegaan.

Op zondag de 24^e gingen we naar Taylor Falls want we gingen Tuben als een ayusa tripje. Ik had nog nooit getubed dus dit was de eerste keer. Samen met zo een band ging ik naar boven. Nadat ik werd losgelaten ging ik enorm snel naar beneden. Opeens zag ik een jongetje op mijn baan staan. Zwaaien had geen zin want hij keek niet. En remmen ook niet want ik ging te snel, het enige wat er toen gebeurde is dat ik een heleboel sneeuw in mijn gezicht kreeg. Je kan het je wel voorstellen en het is heel lollig. Ik knal met een noodgang tegen die jongen, hij komt op mijn schouder, vliegt in de lucht en na een salto achtig iets land ie weer op de grond. Ik, samen met zijn schoen.., stopte zo’n 20 meter verderop. Maargoed na een paar keer sorry te hebben gezegd en de schoen te hebben teruggegeven kreeg ik van zijn moeder? zo’n “Bitchface” terug, blijkbaar kon zij er totaal niet de lol van inzien. Erg jammer natuurlijk. Voor de rest van de dag is alles en iedereen heel gebleven en hebben we nog heel wat afdalingen gedaan.

Ik kan nog veel vertellen maar ik vind het allemaal wel genoeg geweest. Zoals je wel kan zien was het een hele drukke maar ook een hele leuke week geweest. De fotos van December staan er inmiddels ook op als je ze nog niet heb gezien en binnenkort zal ik ook de Januari foto’s erop zetten. De tijd gaat super snel eigenlijk want morgen begint februari al! De 18^e was ik ook halverwege mijn highschool jaar hier. 153 dagen gehad en toen nog 153 dagen te gaan, inmiddels zijn dat er nog maar 139. Ik heb graduation op 8 Juni en dan komen papa, mama en oma ook!! Op 18 juni vlieg ik dan naar huis en op 19 juni land ik dan weer rond half 10 dacht ik, op Nederlandse bodem. Het welkomstcomité kan dat dus alvast plannen in de agenda’s. Nu heb ik toch nog doorgetyped en heb ik uiteindelijk bijna 2 a4 tjes volgetyped, dus we gaan er maar een einde aan maken.

Tot de volgende!

Anouk

Ik heb het Koud.....

Goeieavond, middag, morgen of wanneer je dat dan ook mag lezen. Ik dacht het is wel weer is tijd voor een blog dus ben ik er mee begonnen. En het is ook alweer 2 weken geleden sinds mijn laatste blog , dus het is ook al 2 weken 2016 en ik heb nog helemaal geen “ Gelukkig Nieuwjaar” gezegd. Maar volgens mij kan dat tot 1 februari ofzo. Achja ik ga gewoon verder waar ik ben gebleven en dat is Oudejaars avond.

Dus nadat ik mijn blog had gepost gingen Ik, Ken en zijn zus + husband naar Leyman’s toe waar Andrea moest werken die avond. Daar hebben we heel de avond gezeten en gegeten en rond 11 uur was Andrea klaar met werken en kwam ze ook. Rond 11:45 kregen we hoedjes en van die brillen en die toeters en!!! Ik kreeg partypoppers, yessss, want aan vuurwerk doen ze niet, dus daar moest het maar met doen. Het bandje dat speelde telde af en toen speelden ze een erg teleurstellend liedje, want thuis hoor je overal, denk ik dan, Abba. En hier was het Lady gaga, maar volgensmij vonden alle 50+’ers , dat was de gemiddelde leeftijd, het niet erg en waren ze stevig aan het dansen, kan ook door de gratis drankjes komen. Rond 1 uur was ik dan weer thuis en om half 2 lag ik te slapen. Vergeleken met thuis vond ik het toch wel een beetje saai hoor. Na 3 uur slaap te hebben gehad, waarom zo weinig zou je denken, nou dat was omdat papa en mama het geweldige idee hadden om te gaan skypen terwijl iedereen bij oma elkaar gelukkig nieuwjaar aan het wensen was. Gezellig ging de ipad een rondje en heb ik veel mensen weer even gesproken en gezien. Met een enorm slaperig hoofd, en na minimaal 5 keer te hebben gehoord: ‘Licht ze nog in bed?” “Ja, want het is nog maar 5.00” “Aaah arm kind” ging ik uiteindelijk na veel gelach en gezwaai weer verder slapen.

Op nieuwjaarsdag hebben we de hele dag films gekeken en in bed gelegen. En! We hebben kroketten en oliebollen gebakken. En omdat ik zulke geweldige kookkunsten heb, deed ik er dood leuk 1 kilo bloem in plaats van 500 gram, dus in plaats van van beslag voor 20 oliebollen hadden we beslag voor 40 oliebollen…. Maar omdat onze meester oliebollenbakker Ken mega Oliebollen maakt hadden we uiteindelijk 25 reuze bollen. Maar ze waren wel heel lekker, net zoals de kroketten die echt heel grappig waren om zelf te maken want in het begin zou je echt niet denken dat een pannetje met water, wijn en wat kip een kroket wordt. Dus dat was Oud en Nieuw, ik vond het wel een beetje saai want normaal is het altijd met familie enzo en al dat vuurwerk hoort er toch wel bij.

Toen moesten we weer naar school toe jammer genoeg. Vroeg opstaan is toch echt niet mijn ding en daar ben ik nu wel weer achter gekomen, de wekker lekker iedere dag om 6:15. Afgelopen Donderdag en Vrijdag hebben we tijden koken, Nederlands eten gemaakt. Inmiddels ben ik er ook wel achter gekomen dat de Amerikaanse bevolking niet al te slim is, en deze lessen hebben dat toch ook weer bevestigd. Dus op donderdag begonnen we met koken nadat ik eerst een mooie presentatie over mezelf en familie en waar ik woon en Nederland, je kan het wel bedenken. Dinsdag had iedereen zijn recept al omgetoverd van gram naar iets wat ze wel zouden moeten kennen, dit was het eerste dat al fout ging want omdat het niet goed omgetoverd was, was er soms niet genoeg van een bepaald iets. Uiteindelijk had de boerenkool, aardappels met schil. Bij de appeltaart waren alle ingrediënten in 1 pan gegooid voor het deeg, dus ook de kaneel en suiker voor de appel en hadden we uiteindelijk een kaneel deeg met kale appel, appeltaart. De pannekoeken waren enigszins gelukt, net zoals de groentesoep. Bij de groentesoep wouden ze er gehaktballen in stoppen in plaats van kleine soepballetjes. De appelflappen waren ook gelukt, maar de rijstepap is niet om aan te raden, het leek net of ze er marshmallows in hadden gegooid want het was veel te kleverig en het was bruin…… Dus die 2 lessen waren heel erg interessant. Waarom dingen misgingen ik heb geen idee want het recept was gewoon in het Engels dus je zou denken dat het niet echt bepaald moeilijk zou moeten zijn.

En sinds afgelopen week is het hier vreselijk koud, sochtends als ik op mijn Yellow schoolbus sta te wachten ben ik net een Eskimo die helemaal is ingepakt. Niet echt raar als er temperaturen van -28 graden Celsius zijn. Nu is het sinds gister “warmer” en is het tussen de -20 en de -15, lekker warm allemaal.

Dat was het wel weer, nu is iedereen weer prima op de hoogte!

Anouk

Het kan nog net!

Mijn laatste blogje van 2015, want nu ik begin met typen hebben de Dutchies nog 45 minuten tot nieuwjaar en dus allemaal nu uitbundig aan het feesten zijn.

Afgelopen maandag ben ik met Andrea en 2 vriendinnen van haar naar Eau Claire geweest voor een dagje. Eerst gingen we naar de “bijzondere” supermarkt want ik heb bami en snert gemaakt dus we hadden wat interessantere spullen nodig dan anders. Daarna gingen we naar een ziekenhuis, tenminste dat zeiden ze dat het was, want het leek precies op een hotel. Allemaal luxe stoelen en banken, 5 tv’s, een enorme kerstboom en nog wel wat dingen, en dit is dan de wachtruimte/kamer. Het zal wel gewoon Amerika zijn, alles is hier interessant haha. Nadat we daar voor een half uurtje waren gingen we naar de mall want we moesten schoenen kopen, met al die enorme kortingen hier was het heel moeilijk om de schoenen met 75% korting niet te gaan kopen maar anders heb ik een koffer speciaal voor schoenen nodig als ik weer naar huis ga. Ook gingen we nog naar een of andere heel erg chique sieradenwinkel waar alles zo glinsterde dat je niet eens rond durfde te lopen. Rond een uur of 3 gingen we eten bij Olive garden, hebben we die ook thuis????, het was zoooo lekker ik had 3 verschillende pasta’s en als toetje cheesecake! Toen we s’avonds om 7 uur thuis kwamen heb ik dan ook niet meer gegeten want de porties hier zijn enorm!

Dinsdag toen ik lekker een dagje alleen met alle dieren die die constant mauwen en blaffen als ze ook maar denken dat ze iets horen, erg gezellig. Kwam er rond een uur of 3 toch echt iemand aan en die heeft me een kopie gegeven van de krant, want ja ik ben beroemd hier, ik sta met alle uitwisselingsstudenten op de voorpagina van de paper, ook moesten we allemaal wat vragen beantwoorden en daarvan is een klein stukje gemaakt wat er ook in staat.

En dan is het vandaag oud en nieuw, ik moet je zeggen dat het tot nu toe saai is. Want iedereen werkt gewoon vandaag en de meeste Amerikanen gaan net na of zelfs voor 12 uur al naar bed toe. Gelukkig zijn mijn host ouders nou niet echt bepaald typisch Amerikaans, maar alsnog. Vanavond gaan we uiteten met de zus en moeder van Ken, daar is dan ook een bandje dat speelt. En ze zeiden tegen mij dat ze normaal rond half 1 weer thuis waren…. Dit jaar ook geen vuurwerk want daar doen ze niet aan hier. En om nou de hele dag buiten te lopen wanneer het al de hele dag -10 Celsius is, is nou toch ook niet echt een pretje.

Nou dat was het wel weer, 2015 was niet echt mijn beste jaar maar er zaten ook een heleboel ups in, zoals dat ik mijn rijbewijs heb gehaald, ik ben dan toch echt geslaagd, op vakantie gegaan met vriendinnen, een super zomer gehad, naar New York geweest en dan toch begonnen met mijn Avontuur Hier in Rice Lake. De downs waren dan ook echt diepe downs maar ze gaan toch ook wel weer voorbij. En na 4,5 maand hier in Amerika ga ik volgend jaar mijn 5^e maand in en dat is dat ook de helft, blijkbaar gaat de tijd toch sneller dan je denkt!

Met nog 5 minuten op de klok wens ik iedereen een hartstikke fijn 2016 en ja, tot volgend jaar !

Anouk

The season to be Jolly!

Halloooo daar ben ik weer! Iedereen kan lekker bij zijn maandagmorgenontbijtje genieten van mijn blog, dit zijn dan toch wel weer de hoogtepunten van de dag, of niet natuurlijk maar dan moet je ze maar niet lezen :) Nu denk je misschien “Vakantie en lekker niks doen”, ik moet eerlijk zeggen dat ik dacht dat mijn vakantie er ook zo uit zou gaan zien, maar het is alles behalve dat. Dit is dan ook een reden dat ik pas mijn blog op een zondagavond aan het maken ben.

Op maandag 14 december heb ik Noors gegeten, ja Noors als in eten uit Noorwegen, Anouk de toch al niet zo visfan ging Lutefisk eten. Het is vis dat is nauwelijks is gekookt ofzo en er ziet er rauw uit en het is super glibberig en het is gewoon vies, met dat gegeten te hebben ben ik toch wel weer blij om een Dutchie te zijn.

Met school hebben we aan Secret Santa gedaan en moesten we een week lang wat kleine cadeautjes geven aan iemand en de laatste dag voor de vakantie moest het dan wat groters zijn.

Inmiddels was iedere Amerikaan er zeker van dat we geen sneeuw zouden krijgen met kerst, maar… toen ik eindelijk vakantie had, wat trouwens pas begon op een woensdag wat trouwens ook erg vreemd is, werd ik wakker met een laag sneeuw op de grond, niet heel spectaculair ofzo en sinds dat elk vlokje sneeuw dat tot nu toe gevallen is daarna ook weer is gesmolten had ik er niet heel veel vertrouwen in. Wonder boven wonder, achja wonder het is eindelijk normaal winter hier wat betekend dat het nu gewoon koud is buiten en daarom blijft de sneeuw liggen. 1 klein minpuntje is wel dat het nu erg glad is hier en ik al een paar keer ben gevallen….

Toen was het Christmas Eve, dit is veel groter en uitgebreider dan thuis. Thuis eten we dan altijd onze “fancy” broodmaaltijd en daarna kijken we de uitslag van 3fm. Hier gingen we smiddags naar Andrea haar werk om een kerstborrel in de vorm van free food te gaan halen. Rond een uur of 5 kwam er wat familie en gingen we eten, veel eten, wantja hier Amerika zijn we daar erg goed in. Als toetjes hadden we koekjes, ook wel Christmascookies, die hebben we trouwens toch helemaal thuis niet of iets wat er op lijkt want hier is dat een big deal en daarom waren ze dus ook helemaal in shock toen ik vertelde dat wij dat helemaal niet hadden. Na het eten was het tijd voor de cadeautjes en het stond helemaal vol, de kerstboom ziet er zelfs nu wel erg kaal uit. Ik heb echt een heleboel gekregen, van mijn host ouders boeken en een enorm groot en zachte frozen fleecedeken, van mijn gastoma allemaal van die lekker ruikende douchespullen en nog wat meer kleine spulletjes van allemaal andere mensen, van mama en papa en Jarno was er een enorm pakket die een week al onder de boom had gestaan. Naast wat cadeaus voor mijn host family zat er ook een ketting in met een Zeeuwse knop, nog wat tijdschriften en veel Nederlands eten. Toen we klaar waren leek het net of er een bom ontploft was want heel de huiskamer lag vol met cadeaupapier.

Op Christmas Day, wat eigenlijk net voelde als Tweede Kerst, kwamen er een paar die hard mensen paardrijden, er ligt sneeuw, het is glad en volgens mij was het -7 met ook nog is een ijskoude wind, dus Anouk bleef lekker binnen, owja de pony waar ik altijd op rij is kreupel dus ik had nog een extra excuus ;) Dus ik ging maar lekker een kerstfilmpje kijken en daarna ook nog even met het thuisfront geskypet, ik heb ook nog geleerd dat mijn Nederlands achteruit is gegaan wat toch eigenlijk best grappig is, sorry dan ook als mijn grammatica niet helemaal 99% procent is. Toen iedereen weer terug was van het ritje ging Andrea pizza maken dus daarna hadden we Pizzaparty!

Op Tweede kerst, wat dus dan eigenlijk als derde kerst voelde gingen we naar de zus van mijn hostdad, dus dat moet dan mijn hosttante zijn denk ik. Gekookt voor iets van 100 mensen dus er was in ieder geval genoeg eten voor iedereen. Na 10 potjes Uno, 5 potjes kaarten en nog een paar keer poolen en tafelvoetbal had ik wel weer even genoeg spelletjes gespeeld. Daarna gingen we nog even naar Andrea haar werk voor een hot chocolate en een of ander warm appel kaneel drankje wat ze daar zelf maken. Savonds hebben we nog wat kerstfilms gekeken en toen was kerst weer afgelopen.

Ik moet zeggen dat het heel interessant was om kerst ergens te hebben meegemaakt maar ik vond het toch ook wel jammer dat ik niet gezellig thuis was om kerst met familie en vrienden te vieren, maar dat kunnen we volgend jaar wel weer doen. ongeveer een week geleden was ik hier 4 maanden, wat dan al lang klinkt maar in januari ben ik er al 5 en zit ik al op de helft en dan gaat het toch opeens een stuk sneller.

Dat was het wel weer, geniet van je ontbijtje…. ;D

Anouk

Waar is de winter dan?

Hoooi, hier is weer is een blog vanaf de bank, waar ik nu zit met een dekentje, een kop (Nederlandse J ) thee en bak met tissues. Ik ben weer is verkouden, jippie. Maar nu heb ik wel weer de tijd om een blog te schrijven dus hier gaan we dan!

Op de zondagavond van mijn minivakantie zijn we naar Bentleyville geweest, ook wel the city of lights genoemd. Het is In principe gewoon een park met heel veel lichtjes. We gingen om half 5 weg en we kwamen om half 10/ 10 uur weer thuis en toen gingen we nog even avondeten, kan gewoon.

Die week hadden we de eerste pep-band van het winter sport en uiteindelijk was er een drumsectie van 2 personen. Ik en nog een meisje die nog nooit drumstokken had vastgehouden ofzo. Onze band teacher ging dan samen met haar op basedrum en ik was op de snaredrum. Het is gelukt en zelfs het volkslied klonk goed.

Op zaterdag ben ik weer naar de Mall of America geweest, want je kon gratis met een busje van school mee dus daar zeg ik geen nee tegen. In heel de mall waren er allemaal uitverkopen en kortingen tot 50% en 1+1 gratis dus ik ben weer goed geslaagd. Op zondag zijn we een kerstboom wezen uitzoeken, en dat gaat niet net zoals thuis dat je misschien even naar de Intratuin gaat om er 1 uit te zoeken. Hier ga je gewoon je eigen boompje kappen, dus daar loop je dan over een enorm veld met wel 100-den kerstbomen om de “perfecte” uit te zoeken en dan om te zagen. Omdat dat veld erg groot is en er normaal, lees altijd, sneeuw ligt tot je enkels krijg je een slee mee om hem op te leggen. Natuurlijk moest andrea dit even uitproberen en is de kerstkaartfoto voor volgend jaar ook weer genomen… Omdat ken en andrea kwa kerstboom versieren een erg verschillende smaak hebben, ken stopt letterlijk alles in de kerstboom en hangt er knipperende regenboog lichtjes in en omdat andrea die niet leuk vind wisselen ze het altijd af, tenminste dat is wat ze proberen want ze vergeten altijd wie zijn beurt het is. Dit jaar mocht ik de kerstboom versieren en heb ik niet alle interessante dingen er ingehangen en heb ik het gewoon simpel gehouden. ’s Avonds zijn we naar een kerstdienst gegaan in een kleine knusse kerk. Het was de eerste keer in een Amerikaanse kerk en zoals ik het me kan herinneren is het heel anders dan thuis. Hier zongen we samen met een gitaar gewoon de kerstliedjes die je op de radio ook hoort

Op maandag had ik een kerstconcert van band. En ja er staan wat foto’s van op facebook en nee ik ben niet aan het zingen… Het zit namelijk zo, toen we het nummer kregen was het me nog niet opgevallen maar toen ik het teruggaf zag ik dat dat het een stuk was van een Nederlands iemand. Dus de humor die wij dan hier hebben, ik mocht dat stuk presenteren en dus ging ik eerst mezelf voorstellen en zeggen dat ik een exchange student ben. Toen ging ik wat dingen uitleggen en vertellen over het stuk zelf, in het Nederlands…… toen ik daarmee klaar was, was heel de zaal stil totdat ik “jup” of iets in de trans daarvan zei, toen begon de hele zaal te lachen. Daarna zei ik hetzelfde stukje in het Engels en snapten ze het wel. Dus ik was niet aan het zingen, dat dat ook weer duidelijk is voor bepaalde mensen.

Voorderest hadden we een drukke week want we zijn elke dag uiteten geweest, en dat uiteten is meer dat je wordt uitgenodigd door mensen om daar te gaan eten. Dinsdag zijn we wezen eten bij de zoon van Ken, en zij hebben ook kinderen. Sawyer en Olivia, van 3 en 1 en zijn enorm schattig. Sawyer was in het begin erg verlegen maar nu ben ik z’n nieuwe buddy en race ik ook gewoon met de auto’s door de kamer, bouw ik kastelen van blokken en jagen we met plastic geweren op herten, omdat ik dus wist hoe ik een geweer vast moest houden waren ze helemaal onder indruk, helemaal al nadat ik ze had verteld dat ik al is had geschoten, wat ik dacht dat niet zo’n big deal was.

Ik ben zelf al helemaal in de kerstsfeer want ik heb mijn kersttrui al binnen, de radio met kerstliedjes staat al heel de dag aan en de kerstboom staat ook al binnen, met sommige cadeautjes er al onder. Het enige wat er dan nog echt mist is die sneeuw. Aangezien het al 2 weken zo’n 5 graden was en het de laatste 3 dagen regent is het nog niet echt een witte kerst. Mijn stapel truien die ik heb ingeslagen voor die hele koude winter heb ik nog niet echt moeten gebruiken en sommige mensen praten zelfs al over een bruine kerst. Dusja we blijven nog maar even wachten, volgen mij geven ze volgende week weer sneeuw af, maar omdat de grond nu helemaal niet koud is gaat die eerste sneeuw niet blijven liggen. Soms ligt die sneeuw er al in oktober en nu is het halverwege december, dus het is ook wel weer een gespreksonderwerp.

Vanuit een regenachtig Rice Lake zeg ik weer tot de volgende blog!

Anouk

Happy Sint-Giving!

Helloooow, daar ben ik weer! Het werd wel weer is tijd voor een blogje. Vandaag is het mijn laatste dagje van mijn vakantie, of super lang weekend, want maandag en dinsdag moest ik nog gewoon naar school toe. Inmiddels is ook alweer de eerste sneeuw, die dan misschien nu wel blijft liggen, gevallen. Was het van de week dus “deerhunting” en heb ik een einde gemaakt aan mijn “basketbal carrière”.

Na mijn laatste blog ben ik nog 2 keer naar een training geweest, maar er is gewoon niet echt veel aan als je 2 uur op een stoeltje moet zitten en je eigenlijk knopjes hoort te drukken maar iemand anders dat ook gewoon doet. Dus ik word niet meer ontdekt als nieuwe basketbal-ster, erg jammer want ik zag mezelf hier wel een carrière van maken. Maar naar alle games kan ik gewoon nog kijken en soms moet ik zelfs met de pepband spelen dus dan is het nog leuker.

Deerhunting, het is me toch wel iets heel bijzonders hoor. Sinds dat ik hier ben aangekomen is het voor mij niet meer raar om een paar keer in de week hert of zelfs beer te eten. Dat wordt hier allemaal zelf gejaagd en geslacht. De zoon en neef van mijn hostdad kwamen allebei logeren hier en het was net een slaapfeestje, alleen dan met bier, droge humor en de leeftijd was boven de 30. Ze gingen allemaal op zaterdag al om 6 uur ‘s ochtends naar het bos om in hun speciale hutjes te gaan zitten. Ik ging die dag samen met mijn hostmom naar de Mall of America om te shoppen, ik moet zelf zeggen dat ik die dag erg goed geslaagd ben. Toen we om 8 uur thuis waren gekomen kwamen we erachter dat er 4 uitgeholde, opgehangen herten in de schuur hingen, en dit was ongeveer al het jagen wat ze hebben gedaan dat weekend. Toen we rond 11 uur wouden gaan slapen kwam onze buurvrouw opeens binnen, ze had zichzelf buitengesloten en had helemaal geen sleutel. Dus toen gingen we met z’n allen daar naar toe en toen hebben we ingebroken in het huis, ook was het zo rond de -15 graden ofzo, lekker koud. Dat wordt nog wat van de winter.

Daarna moest ik dus 2 dagen naar school, niet heel vermoeiend hoor. Op woensdag heb ik een appeltaart gemaakt voor de volgende dag want dan was het: Thanksgiving. Volgensmij kan deze feestdag niet meer Amerikaans zijn, alles draait om eten. Toen ik op donderdag wakker was geworden was het helemaal wit buiten en was het aan het sneeuwen! Rond 12 uur gingen we naar een vriendin van mijn hostmom want daar vieren ze altijd thanksgiving. Na 3 uur een beetje rond te hebben gelopen en heb gekeken of er iets leuks te vinden was op tv, je zou denken met meer dan 500 zenders dat dat wel zou moeten, maar dat is nou ook niet altijd zo. Kwamen dan eindelijk ook de andere mensen en uiteindelijk gingen we pas om 4 uur eten, en de o zo bekende Turkey was er ook. En de appeltaart is ook erg in de smaak gevallen. Wat ik er van heb meegekregen is dat het vooral een familiedag is, en door de sneeuw die was gevallen voelde ik me helemaal kersterig.

Vrijdag kwamen er mensen die ik in de schoolbus heb ontmoet gezellig “chillen”, nee we hebben koekjes en cake gebakken en daarna heb ik lekker kip kerrie van honig of knor, het is toch hetzelfde, gemaakt en ik denk dat ik de enige was die het lekker vond… ’s avonds hebben we nog een film gekeken en daarna gingen ze weer naar huis. Het raam van hun auto was ook nog bevroren dus dat ging iets langzamer dan gepland. Owja, in Amerika staat de vrijdag na Thanksgiving ook wel bekend als black-Friday, en zelfs thanksgivingday zelf noemen ze dan grey-Thursday. Hier gaat dat iedereen vechten voor alle korting die wordt gegeven op allemaal spullen, aangezien ik al goed geslaagd was vorige week heb ik dat maar links laten liggen.

Voorderest was ik op Thanksgiving precies 100 dagen weg van thuis, en krijg ik dit jaar Sinterklaas mee op een heel andere manier. Namelijk via de opgestuurde pepernoten en het sinterklaasjournaal dat het zelfs in Amerika doet. Ook heb ik op school geleerd dat Thanksgiving is opgeschoven, het was een hele poos geleden namelijk een week later ofzo. En waarom hebben ze dit dan gedaan zou je denken. Om het kerst-seizoen langer te maken. Een langere periode om kerst cadeaus en kerst spullen kan kopen. Die Amerikanen met die kerstgekte. In een heleboel, lees bijna alle, staat er wel ergens hoeveel dagen het eigenlijk het nog is tot en met kerst. En de bomen staan bij sommige mensen al 2 weken binnen.

Dat was het wel weer, een langere blog dan ik dacht dat het ging worden. Groetjes aan iedereen thuis. En nog steeds/ook (kerst)kaartjes komen aan de muur die al aardig vol is…..

Liefs Anouk

Ik denk dat het een teken is.....

Hoi lieve Nederlanders, en ook de “Amerikaanse” Nederlanders die dit lezen. Het is me toch een beetje interessant geweest de laatste 2 weken. Inmiddels zijn we van lessen veranderd en zijn we van zomer- naar wintersporten gegaan. Eerst zal ik wat vertellen over mijn vakken want dat is minder uitgebreid. Geloof me, het wordt een echt typische Amerikaanse blog.

De vakken die ik voor term 2 heb zijn: US History, een beetje leren over Amerika in de 1800, best interessant eigenlijk, nu hebben we het over Westwand Expansion, iets met oa. Cowboys. Daarna heb ik General Music, hier leren we verschillende dingen over muziek, we gaan ook leren gitaar spelen. Nog steeds heb ik het 3^e uur band, wat nog steeds heel leuk is. Nu zijn we allemaal kerstliedjes aan het oefenen voor ons “Holliday Concert” wat in December is. De dag eindigt ook leuk met Food for Teens, en je kan het al raden. Ik mag lekker koken voor cijfers, daar hoor je mij geen nee tegen zeggen hoor.

Sowieso is de combinatie Anouk en sport erg interessant, maar ik had besloten om mee te gaan doen met basketbal deze winter. Zo gezegd zo gedaan zou je denken, niet echt bepaald. Ten eerste kreeg je een heel boekwerk met formulieren mee wat je in moest vullen, de raarste dingen die je maar kan bedenken stonden erin. Ook was er een gezondheidsformulier, maar er was niet tegen me gezegd dat ik naar de dokter moest ofzo. En ik ben het afgelopen jaar wel genoeg geweest dus gezond ben ik heus wel. Dus vorige week maandag loop ik met m’n formuliertjes naar de balie om ze in te leveren, hartstikke leuk wordt er me verteld dat ik toch perse naar een Amerikaanse dokter moet. Waarom? Geen idee. Op die maandag waren ook de try-outs, ik hartstikke sportief ernaartoe om heel lief te lachen. Je moet je wel bedenken dat de meeste hier al basketballen sinds dat ze 8 zijn ofzo. Dan wordt er me verteld dat ik ook niet kan meedoen aan de try-outs, of iets anders van basketbal totdat ik ben goedgekeurd door de dokter.

Die middag had ik de keuze: 2 uur lang aan de kant zitten en andere meisjes zien try-outen of gewoon naar huis gaan en er voor zorgen dat ik naar de dokter kan. Ik ben maar naar huis gegaan, er zijn wel leukere dingen te doen dan op een gymvloer zitten voor 2 uur. Doktersafspraak na 20 keer bellen ook gelukt. Dan op maandag (16 nov) om half 5 gezellig naar de dokter. Mijn ogen zijn nog steeds zo slechts als toen ze thuis waren, ook kan ik nog goed ademen, bewegen mijn armen ook goed en ben ik 1 centimeter gegroeid (yesss!!!) Dan weer met een handtekeningetje extra naar huis.

Dan vandaag, formulier ingeleverd, alles is goed nu. De training begon om half 6, en stiekem had er wel zin in, dat zou waarschijnlijk ook maar voor 1 keer zijn. Half 6 aangekleed en wel, met m’n speciaal geleende basketbalschoenen sta ik klaar. “Je mag niet meetrainen totdat de coach het zegt” nu moest ik dus gaan wachten tot 6 uur, jippie. Heel sportief ging ik maar een beetje ballen in die baskets gooien. En toen kwam om 6:10 de coach aangelopen. Ik ernaartoe, en wat hij zei kwam eigenlijk een beetje op neer, ik ga het niet helemaal schrijven dit is te negatief voor de school, dat ik nu te laat ben voor een try-out, je kan dus niet meedoen in het team, en ook niet alleen met de trainingen. Ook het lieve lachen heeft niet geholpen. Ondanks dat ik helemaal in m’n sporttenue stond, mocht ik zelfs ook vandaag niet meetrainen. Ik mocht kijken hoe alles eraan toeging, want ik heb de “eer” om de waterflesjes te vullen, en tijden bij te houden en weet ik veel alles behalve het basketbal spelen zelf. Dus toen heb ik tot half 8 op de vloer gezeten, erg gezellig al zeg ik het zelf.

Dusja zoals de titel het al zegt, misschien is het wel een teken en ben ik gewoon niet op de aardbol gekomen om te gaan sporten. :D Voorderest regent het de hele tijd, dus voor de regen had ik net zo goed thuis kunnen blijven. Sneeuw duurt nog wel even zeggen de meeste mensen. Maar om het nog wat leuker te maken, en we zijn allemaal erg zenuwachtig want dit weekend is “Deerhunting”!!! whoohooo, dit moest ik er even in zetten van mijn hostdad, want dat is hier heel geweldig en groot want het is 1 week in een jaar dat je legaal met een geweer herten mag schieten, van januari tot september mag er niks geschoten worden, van september tot januari mag je dan schieten met een modern geval van een pijl en boog, en dan die ene week is met een geweer.

Dat was het wel weer voor vandaag, heb je de foto’s van oktober al gezien :D En het blijft echt heel leuk om kaartjes te krijgen, ik plak ze allemaal op de muur.

Liefs Anouk