Weer thuis!

Heehoi, ik dacht ik doe nog een blog want anders weten jullie niet hoe mijn jaar in Amerika precies is afgelopen, en dat is toch wel iets leuks om te weten. De tijd gaat zo snel, want het is al bijna een jaar geleden dat ik op Schiphol stond opweg naar New York, ik ben al bijna 2 maanden thuis en de vakantie is ook al bijna voorbij. Na de vakantie ga ik gezellig naar Breda toe om toerisme te gaan studeren! Maar ik zal nog even vertellen hoe mijn jaar is afgelopen!

Op 5 juni zijn dus mijn ouders én oma naar Amerika gevlogen. Ken, Andrea en ik stonden netjes om half 1 in de aankomsthal. Het eerste uur stonden we allemaal nog heel zenuwachtig bij de deur, toen waren ze er nog niet. We hadden al gehoord van een paar mensen dat er een enorme rij stond dus we moesten gewoon wachten. Uiteindelijk kwamen ze opeens door de deuren nadat we 3 uur op ze hadden gewacht. Super gezellig dat ze er weer waren, maar toch ook wel heel vreemd. Weer in de auto en om half 7 waren we weer thuis. We hebben ze een rondleiding gegeven en toen gingen we uiteten bij Leyman’s. Eten in Amerika blijft interessant want je krijgt van alles erbij en dan heb je bijna geen honger meer als je hoofdgerecht komt, Oma noemde alles “ Amerikaanse porties” oftewel groot en veel, Lol!

In deze week hebben we verschillende dingen gedaan, we hadden een picknick op school van de international club en ik had ook nog mijn senior banquet, iets wat ook leuk was om mee te maken.

Het was een super leuke en gezellige week, en het leukste was de graduation! Dat was echt een van de leukste ervaringen van mijn jaar in de states! Met cap en gown, net zoals je het ziet in de films liepen we over een podium en kreeg ik mijn Rice Lake High School diploma. Die avond was ook de laatste keer dat ik veel mensen van school en de school zelf zou zien L

De dag na graduation gingen ik oma en mn ouders nog naar een stadje toe s’ochtends want s’middags begon mijn graduation goodbye party! Een gezellig feestje waar ik afscheid moest nemen van veel mensen die ik wel mee had willen nemen naar huis. En ook leuk was dat iedereen nu mijn ouders kon ontmoeten, ze waren heel populair haha.

Vrijdag gingen m’n ouders al heel vroeg weg dus ik had al afscheid genomen op donderdag. Wel super raar dat ik nog maar 1 week had in Rice Lake. Het was niet zo’n drukke week, we zijn nog op verschillende plekken geweest. We hadden voor de allerlaatste keer sisternight, dit was altijd zo gezellig dus dat is ook wel jammer dat ik er dan niet meer ben. Voor de rest van de week heb ik mijn koffers ingepakt, wat ook niet heel makkelijk was en mijn kamer helemaal leeg gemaakt. Op vrijdag kwamen Dan, Angie, Sawyer en Olivia nog even langs.

En toen was het zaterdag en ging ik naar huis toe. Laatste Amerikaanse ontbijt en dan toch die koffers net onder de 33 kg gekregen, nadat ik toch verschillende dingen eruit heb moeten halen. 2 uur in de auto en toen gaan inchecken. Erg leuk bleek mijn koffer net iets te zwaar te zijn en moest ik er dingen uithalen…. Maar er was nog een kapotte koffer die ik mocht hebben dus voor die extra koffer moest ik nog betalen maar ik kon er wel heel veel in dumpen. Wat wel raar was, is dat ik $200 dollar moest betalen als mijn koffer ook maar ietsjes te zwaar was en voor een extra koffer waar dan ook weer 33kg in mocht maar $100… Amerikanen.

Alles is goed gekomen en ik kwam bij na veel wachten en stressen en rennen op Chicago airport toch nog heel thuis aan. En toen ik m’n koffers had gepakt stond er een enorme groep op me te wachten, super leuk! Heel de familie en vrienden waren met busjes super vroeg en zonder dat ik er maar iets vanaf wist al naar Schiphol gekomen! We gingen nog wat drinken en toen reden we weer naar huis toe. Die dag was een lange drukke dag en uiteindelijk rond kwart over 9 kon ik mn ogen echt niet meer open houden en ging ik in m’n Nederlandse bedje liggen!

En nu ben ik weer helemaal gewend aan ons kikkerlandje. Het weer is ook weer lekker Nederlands en met praten gaat het nu ook wel goed. Soms nog is een foutje maar dat lost zichzelf wel op. Ik heb een brief naar Ken en Andrea gestuurd en ook al 1 van hun gekregen! Dus we houden nog contact! Waarschijnlijk komen ze volgende jaar een paar dagen hier naartoe, dus dat word ook al super gezellig!

Nou dit was het dan, de allerlaatste blog, ik hoop dat jullie het leuk vonden om zo mijn avontuur te volgen. Ik vond het in ieder geval wel leuk dat elke blog zo vaak werd gelezen en ook om alle reacties te zien en te horen!!

Groetjes Anouk

Only 3 weeks left!

Een blog schrijven is niet zo moeilijk, maar bijhouden is een ander verhaal. In het begin heb ik best veel blogs geschreven, maar hoe dichterbij het einde komt op de een of andere manier is er altijd wel iets anders te doen dan een blog gaan schrijven. Nu zie je aan de titel dat ik nog maar 3 weken in de States ben, aangezien de internet er uit lag kon ik de blog niet uploaden en is het dus ietsje later geworden. Ook lijkt het wel dat hoe dichter ik bij het einde kom hoe drukker het is, want elk weekend is er wel wat te doen of gaan we ergens naartoe. Daarom heb ik ook best veel gedaan en eigenlijk iets te veel om in een blog te zetten, daarom kies er gewoon een paar uit en dat is dan de blog voor vandaag!

Op 29 april, de avond voor prom, kwam Dan met Sawyer en Olivia. Het was best wel warm eigenlijk, dus we konden gewoon buiten lopen in ons shirt. Naast het huis hier heeft Ken een enorme stapel met hout en takken liggen en dat gingen we toen verbranden. Die stapel lag er al even, en toen het vuur was aangestoken kwamen er een paar muizen uitgerend, die Dan gewoon vrolijk doodtrapte, iewl… Voor de rest van de avond zaten we eigenlijk wel buiten bij het vuur. De volgende dag was Prom, maar daar heb ik in de vorige blog al over verteld dus dat sla ik nu even over.

Op 6 mei ging ik samen met de international club naar het Festival of Nations. Ik had echt geen idee wat ik er van moest verwachten dus het was een hele verrassing voor me. Na iets meer dan 2 uur in de bus te hebben gezeten waren we aangekomen. Het waren 3 enorme zalen propvol met mensen. In de eerste zaal stonden allemaal kraampjes van verschillende landen waar je eten kon kopen, en ja hoor het allereerste kraampje was Dutch food!! Ik had lol voor 10 om al het eten te zien, het was wel een beetje duur maar achja. Uiteindelijk heb ik poffertjes, friet met mayo en een lekkere stroopwafel op. Ook waren er nog kraampjes van andere exchange students en daar gingen we ook iets van proeven. De andere 2 zalen was vooral cultuur en dingen die je kon kopen. In de cultuurzaal stond ook een Nederlands koppel en heb ik nog even Nederlands gepraat met die mensen. Toen we om 3 uur weer naar huis gingen was het 36 graden buiten en in de bus was het dus helemaal bloedheet. Maar die dag was super gezellig en we hadden een dagje geen school dus dat was ook wel leuk!

7 mei gingen we naar Eau Claire want samen met de percussion group moesten we weer spelen voor een jury maar nu was het niet voor een paar scholen, maar voor iedereen die door was gegaan naar state. We moesten spelen voor een jury die super aardig was, hij vond ons stuk helemaal geweldig en kon geen fouten vinden en daarom kregen we weer een 1 van de jury, dat is dan het hoogst haalbare.

Op 14 mei ging ik nog skypen met thuis en dat was echt super grappig. Want ik ging niet alleen met mijn ouders skypen maar ook met super veel mensen van de camping. 15 mei gingen Ken en ik naar Olivia verjaardagsfeestje toe want ze was 2 geworden. En de 16^e had ik mijn allerlaatste bandconcert, het was ook daarom in het teken van de seniors. Tijdens een bepaald stuk werd er een PowerPoint afgespeeld met baby en foto’s van nu. En toen dat was afgelopen kregen alle seniors nog iets mee om altijd aan band te blijven denken.

18 mei was het community service day. En wat dat inhoud is dat de hele school die dag vrijwilligers werk gaat doen. Je mocht wel zelf kiezen waar je naartoe ging, maar wat je moest doen was een verrassing. Ik ging naar de boys en girls club toen en daar moesten we de hele dag zand verplaatsen, een erg toffe bezigheid was dat terwijl het ongeveer 28 graden was buiten. En ik was natuurlijk niet zo slim geweest om me in te smeren dus aan het einde van de dag zag ik er uit als een tomaat….

21 mei gingen Ken en ik naar Minneapolis naar de laatste Ayusa meeting. Dit keer gingen we bowlen, en ik ben er weer achter gekomen dat ik een natuurtalent ben…… Ook kregen we onze diploma’s dat we het hele jaar hebben afgerond. 22 mei gingen we weer naar Minneapolis maar nu ging Andrea ook mee. We gingen naar het science museum dat toevallig tegen over het gebouw was waar het festival of nations werd gehouden. In het science museum gingen we wat documentaires kijken die Andrea graag wou zien en daarna reden we door naar de mall of America en gingen we nog even shoppen!

25 mei gingen we met de meeste seniors naar Minneapolis, ja weeral, want we hadden die dag seniortrip. Al heel de week lang zou het moeten stormen maar tot nu toen had het dat nog niet gedaan en was het gewoon bewolkt, maar natuurlijk was het vandaag anders. Rond een uur of 10 begon het super hard te regenen en gelukkig zaten we nog in de bus, er was zelfs bliksem. En de hele dag lang in het park was het zachtjes aan het regenen tot een uur of 4, toen ging opeens de zon schijnen. En dus ook die dag in die anderhalf uur dat ik in de zon liep was ik weer verbrand… oeps ;) Ondanks het weer hadden we wel een super leuke dag in valleyfair, het attractiepark waar we naartoe gingen.

Op 26 mei was het echt super mooi weer en toen ik thuis kwam ging ik in de zon zitten en heb ik gezellig een boekje gelezen. Ken en andrea waren met de paarden weg en die kwamen pas rond een uur of 7 terug en toen ging andrea kaiserschmarnn maken en hij was mislukt :( Maar omdat we nog restjes hadden van het Nederlandse eten van dinsdag gingen we dat eten.

En dat was het wel weer voor nu. zondag komen mijn ouders en oma, super spannend om ze weer te zien! Volgende week woensdag is het graduation day, en ik heb mijn cap en gown al, ook zo lekker Amerikaans! En dan op de 18^e ga ik alweer naar huis, dus voor je het weet sta ik weer met 2 benen op Nederlandse grond! Owja en de foto’s van april én van mei staan er ook op!

Groetjes Anouk

First and last American Prom!

Meer Amerikaans kan je het niet krijgen, Prom. Op 30 april was het dan zover en ging ik samen met een paar vriendinnen naar prom. En je kan niet echt beslissen op de laatste dag dat je toch nog daar naar toe wil gaan want dan heb je als meisje geen jurk en als jongen waarschijnlijk geen pak. Wat ik ook wel heb opgemerkt bij andere exchange students is dat op elke school prom wel anders is, een ander thema, anders ingedeeld, heel groot of juist wat kleiner en ook niet elke school heeft post prom.

Ik kan je wel zeggen met eigen ervaring dat het geen appeltje eitje is om zo een jurk te gaan vinden. Omdat ik vrienden ben met allemaal mensen die geen auto rijden of hebben moesten we een moeder lief aankijken die voor ons naar Eau Claire zou gaan voor een dagje om te gaan promdress shopppen. We hadden na een heleboel moeite iemand gevonden die zou rijden, maar op de een of andere manier werd er de dag van te voren gezegd dat het niet meer doorging. Hartstikke fijn natuurlijk. Dus gingen ik, Andrea en Ken op 17 april gezellig met z’n allen een dagje naar Eau Claire. Die dag was het natuurlijk iets van 25 graden en ook nog geen wind. Dus het was lekker weer om jurk na jurk te passen. Maar we hadden, ook nog best vrij snel, een jurk gevonden. We moesten nog wat andere dingen halen en daarna gingen we nog lekker eten bij Olive Garden, een van m’n favo restaurants hier in the US. Eindelijk had ik een jurk dus dat was weer iets minder om zorgen over te maken. Daarna moesten we nog de dag zelf plannen en ook dat was moeilijker voor sommigen dan je denkt dat het zou zijn. Uiteindelijk is ook dat goed gekomen.

Promday! Rond een uur of 10 kwam ik uit bed en nadat ik me klaar had gemaakt en een lekker eitje had gemaakt voor mezelf gingen we rond een uur of half 12 naar een nichtje van Ken toe die toen mijn haar heeft gedaan. Eerst heeft ze alles gekruld en toen leek het net of het ontploft was dus dat was wel grappig. Toen ze helemaal klaar was zag het er echt super leuk uit, en niet meer zo poefie ;) Opzich duurde het niet zo heel lang dus we waren al vrij snel klaar. Daarna gingen ken en ik nog helpen om wat in elkaar te zetten, het leek wel van de ikea maar dat was het niet. Rond een uur of 4 kwamen Alissa, Lisbeth en Mary Alys om makeup op te doen, jurken aan en om nog de laatste puntjes op de i zetten. Ook dit duurde iets langer dan gehoopt en we waren dus ook te laat op de plek waar we foto’s zouden gaan nemen. Alissa heeft toen voor ons allemaal foto’s gemaakt want zij is een freshman, en prom is alleen voor juniors en seniors. Daarna gingen we eten bij een Japans restaurant en zijn we naar prom toegegaan.

Prom zelf was vrij simpel en ik snap eigenlijk niet echt waarom het zo’n big deal is hier want het was in principe gewoon hetzelfde als fall formal alleen dan met lange jurken. Maar desalniettemin was het toch best gezellig. Rond een uur of 10 werden de King en Queen benoemd en daarna was het nog meer dansen. Wel was het een beetje jammer dat het niet zo een leuke DJ was :( Rond een uur of 12 gingen we naar een huis van een vriendin om daar om te gaan kleden, want we gingen nu naar Post-Prom! Het komt er op neer dat het eigenlijk gewoon iets is om te voorkomen dat iedereen gaat drinken en rare dingen gaat doen.

Post prom duurde tot 5 uur in de ochtend, dus even rekenen, 12 uur smiddags bij jullie. Het was veel leuker dan prom vond ik zelf. We kwamen daar aan rond een uur of 1 en toen werd er uitgelegd wat je allemaal kon doen, en dit was een heleboel. Je kon henna-tattoos krijgen, en spray-on tattoos. Je kon schilderen, je kon een tekening van jezelf laten maken op zo een cartoon manier. Er was een foto booth en je kon super veel spelletjes doen. Elke keer als je zoiets had gedaan kreeg je een kaartje voor je naam en daarmee maakte je dan kans om iets te winnen, niet dat ik iets gewonnen heb ofzo, maar het was echt een super leuke nacht. Rond 5 uur was het dus afgelopen en daarvoor kregen we ook nog een ontbijt op school. Half 6 ging ik pas slapen en het was zelfs al licht geworden buiten….

Al met al was prom echt iets typisch Amerikaans wat super leuk was om is een keer mee te maken, wel jammer dat het een beetje duur is en dat het zoveel gezeur was om alles te regelen… Promfoto’s komen samen met de aprilfoto’s snel online ;)

Het einde komt echt nu al super dichtbij, en voor dat je het weet ben ik weer thuis :)

Groetjes aan iedereen thuis!! Anouk

Weddings, Hospitals and more!

Buenos Diaz Amigos! Zie mijn Spaanse woordenschat toch is omhoog schieten, ik denk dat ik gewoon op vakantie kan en gewoon alles regelen want ik spreek nu vloei-end Spaans...... misschien toch ook niet zo een goed idee, maar wat wel iets grappigs is, is dat Spaans helemaal niet zo moeilijk is omdat er een heleboel woorden op Duits en Frans, en soms zie ik er zelfs wel iets Nederlands in terug.

Maargoed op naar de wekelijkse update van wat er nou allemaal gebeurd in dat Amerika. Waarschijnlijk is het wel is op het nieuws thuis, maar met die verkiezingen is het een hele happening hier. Dus afgelopen dinsdag was het de beurt voor Wisconsin om te gaan stemmen, en die Zaterdag ervoor was Trump in Eau Claire. Ik wou er wel naartoe want dat had wel lollig geweest, maar ik kon niet want Andrea moest werken en Ken lag in het ziekenhuis, dit heeft meer uitleg verderop in de blog no worries. Trump heeft uiteindelijk niet gewonnen in Wisconsin en iedereen was hier hartstikke blij hier. Ze zijn niet zo een fan van hem hier....

Maar nu vraag je je af waarom ik zei dat Ken in het ziekenhuis lag. Na Chicago werd zijn been elke dag groter voor de een of andere manier. En op maandag was hij naar de dokter gegaan en hadden ze gezegd dat het een bloedprop is en dat hij dinsdag weer terug moest komen. Maar savonds groeide het nog meer en uiteindelijk snachts was het zo groot en kon hij niet eens meer slapen. Dus om 3 uur snachts gingen ze opweg naar het ziekenhuis en dat briefje vond ik sochtends toen ik wakker was geworden. Toen ik terugkwam van school hoorde ik de rest van het verhaal. Blijkbaar was zijn been zo groot als een boomstam geworden ofzo en wisten ze niet wat te doen en is hij, met helikopter, naar Eau Claire gevlogen en daar heeft hij dan een week moeten liggen. Na een paar operaties ging het veel beter en nu is Ken weer gezellig bij ons thuis, want het was wel rustig nu. Dus dat is het verhaal van Ken.

En afgelopen weekend was een druk en interessant weekend, en ik was ook nog is verkouden dus dat maakte het alleen maar leuker natuurlijk. Op zaterdag was er Solo ensemble, hier moest je dus een solo voor een jury spelen en dan krijg je je punten Enso. Om 8.30 had ik percussion ensemble, zelfs hier in Amerika ;) en dan mijn solo moest ik spelen om 1.15. Het ging allemaal geweldig goed en met percussion ensemble gaan we naar State en met mijn solo had ik een 1, en dat is dan het hoogst haalbare. Dus ik vond wel dat ik het toch nog goed had gedaan. Meteen nadat ik mijn solo had gingen we onze Hawaii kleren aandoen want we moesten naar een trouwfeest en je mocht alleen in vrolijke zomer Hawaii kleren komen, en het was nog best fris buiten. Maar om het nog wat interessanter te maken zeg ik er nog maar bij dat het geen trouwfeest was maar een neptrouwfeest want ze zijn niet officieel getrouwd, maar ze hebben wel de ceremonie gehouden. Ik weet het, het is een beetje vreemd. Maar het Hawaii feest was wel grappig.

Daarna had ik nog is een interessante ervaring. Blijkbaar werd er een interessant onderwerp besproken bij de kerk van iemand die we kennen en daar gingen we dus naartoe. En dan moet je je in plaats van een kerk thuis meer een theater inbeelden want dat was het gewoon. Het had een podium en een band en van die schermen waarop filmpjes te zien waren. Dus het begon met de band en dan leek het net op een popconcert ofzo. En toen was er een vrouw die haar verhaaltje deed, en dat was wel interessant dan. Maar alles bij elkaar voelde het meer dat ik naar een bijeenkomst was geweest in plaats van dat ik naar de kerk ging.

Op zondag ging ons interessante weekend weer verder en gingen we naar vrienden van Andrea en toen hebben we allemaal repen zeep gemaakt op een speciale manier. Verschillende soorten geurtjes en verschillende vormen. Dat was wel een creatief ochtendje en toen we weer thuis waren kwamen Sawyer en Olivia nog even langs en gingen we nog bij de paarden kijken en bij de kippen, want we hebben 2 nieuwe speciale kippen, en ze zijn nog super klein dus toch nog wel een beetje schattig. De rest van al die kippen zijn niet leuk meer haha.

En vandaag moest ik naar de Middle School voor de hele dag om presentaties te geven over Nederland. Dus na 8 keer kon ik die hele presentatie wel dromen en was ik blij dat het over was. Toen we net bezig waren met het laatste rondje vragen klonk het door de school dat we een tornado-practice hadden. Ik en Tereza, uit Tsjechië, hadden heel erg veel lol want zoiets is altijd grappig om mee te maken. En we vonden het toen ook een beetje vreemd dat we naar de library werden gestuurd en we met gebukt bij de boekenkast moesten zitten, want zouden die dan niet op je vallen ofzo. Maarja, het was maar een oefening dus wees gerust niks aan de hand.

Dat was het weer voor vandaag, hier zullen je het weer even mee moeten doen. Ik kwam er wel nog achter dat ik achterloop met de foto’s dus die zullen ooit nog wel is verschijnen zodat jullie weer een plaatje bij de woordjes zien. Ik krijg niet heel veel mee van wat er thuis gebeurd, dus als je nog leuks weet kan je dat altijd in een leuke reactie achter laten. Maar het mag ook wel wat anders zijn hoor.

Anouk

Chicago

Hooi, het is een beetje aan de late kant maar 2 weken geleden had ik springbreak en ging ik samen met Ken en Andrea, en de honden naar Chicago. Ja ik weet het, honden en een grote stad is inderdaad een erg interessante combinatie, maar ze konden niet thuis blijven.

We gingen maandagmorgen de 21^e vroeg weg in de auto, naast me op de achterbank lagen de koffers en de honden en alle hondenspullen in de achterbak. Dus het was 7 uur lang erg knus op de achterbank. We waren nog een paar keer gestopt onderweg onder andere om lekker Amerikaans te zijn en te gaan ontbijten om 12 uur bij de Macdonalds, kan gewoon allemaal hier. Uiteindelijk kwamen rond 2 uur aan in downtown Chicago bij ons hotel. Het was een leuk hotel, en natuurlijk ook grappig dat ze honden toelaten. Op een bordje in bij de balie stond ook VIP guests: Kip & Tess, dus iedereen wist dat onze honden kip en tess waren. Daarna gingen we samen met de honden nog even een stukje lopen en om al wat van de stad te zien. Nadat we ze hadden terug gebracht gingen we op zoek naar een Italiaans restaurant wat goed blijkt te zijn. Daar hebben we pizza en pasta op en zijn we naar de skydeck gelopen, dit schijnt het hoogste gebouw van de US of van heel Amerika te zijn. Daar zagen we de zonsondergang en hebben we nog wat mooie fotootjes kunnen maken. Omdat we allemaal wel een beetje moe waren gingen we niet al te laat naar bed toe.

Op dinsdag gingen we naar zo een modern stad ontbijt zaakje en had ik yoghurt met fruit en cruesli, Ken vond dat ik gezond bezig was. Toen gingen we naar wat ze noemen: “ De Bean” omdat het dus in de vorm van een bean is. De echte naam van dat ding is Cloud Gate, voor als iemand het wil googlen om te zien hoe het eruit ziet. Op het plan stond dat we naar het aquarium gingen, want dat schijnt hartstikke leuk te zijn. Uiteindelijk hebben we ongeveer 1,5 uur in de rij gestaan, waarvan 1 buiten in de wind, want ja de naam “The Windy City” klopt wel voor Chicago. Voorderest was het wel gewoontjes, niet heel byzonder vonden we allemaal. Wel was heel de dag opeens voorbij en moesten we half rennend terug naar het hotel, want er moest gewandeld worden met de hondjes, klaar worden gemaakt, nog eten en dan naar Broadway!! :D We gingen toen naar het oudste Italiaanse restaurant van Chicago, dit was degene waar we eigenlijk gister naartoe zouden gaan maar toen waren we niet ver genoeg gelopen en waren we de verkeerde ingelopen. Het was echt een klein super schattig restaurantje, met allemaal kerstlichtjes en het was allemaal leuk aangekleed. Daarna, toen we hartstikke lekker hadden gegeten gingen we opweg naar Broadwaaaay, hier gingen we naar de Musical Mathilde, met dank aan mama! :D Het theater was heel mooi en ik vond de musical ook echt super leuk. En dat was het dan wel weer, die dag erna gingen we alweer naar huis.

Woensdag ochtend gingen we eerst weer lekker ontbijten en daarna gingen we nog in een paar winkeltjes kijken om te shoppen! Jammer genoeg opende alles pas om 10 uur dus hadden we niet zo lang de tijd om in de winkels rond te lopen want om 12 uur gingen we al weer naar huis. Weer lekker knus met de honden en de koffers. Ik heb er niet echt heel veel van meegekregen want ik lag het meeste van de tijd te slapen, maar op de terugweg was het weer echt super raar. We reden weg met een zonnetje, toen werd de lucht steeds grijzer en begon het een hele poos te regenen. Op een bepaald moment werd ik weer wakker en was het aan het sneeuwen. De sneeuw stopte niet, maar in plaats van dat sneeuwde het steeds harder en zagen we niks meer voor ons en moesten we heel langzaam gaan rijden op de snelweg. Maar toen we thuiskwamen, lag er niks, helemaal niks. Geen sneeuw geen plassen van de regen, gewoon een zonnetje alsof er helemaal niks gebeurd was. En dat was de hele Chicago trip.

De rest van de vakantie was niet zo heel byzonder, wel heb ik nog een dagje opgepast op de kinderen van Dan. Heel de dag lang liepen ze achter me aan en praten ze over dingen waarvan ik nu nog steeds geen idee heb waar het nu eigenlijk over ging.

Ook zijn mama en ik nu druk bezig met dingen voor school en kijken voor een leuk appartementje om te gaan wonen, ook dat komt nu steeds dichterbij. Gister kwam ik erachter dat over 11 weken ik al thuis ben, dat lijkt echt zo weinig! Dus nu ga ik nog maar van de laatste 75 dagen in het rare Wisconsin genieten.

Dat was het wel weer! Doeii

Anouk

Sneeuwregenblub

Sorry, sorry dat het weer even heeft geduurd voordat ik weer een blog had geschreven, of ik had iets te toen of het schoot er gewoon bij in, kan ook wel eens gebeuren. Er is een heleboel gebeurd in de laatste weken, niet dat het allemaal super byzondere dingen zijn, maar gewoon dingen die wel opvallen in mijn dagelijkse Amerikaanse school leven. Een daarvan is dat mijn trommelstok is overleden, lees: ik heb hem gebroken. Ik heb lol voor 10, andere zeggen dan aaaah. Gelukkig had ik er meer bij dus niks aan de hand.

Toen we gingen oppassen op de kinderen van Dan, de zoon van Ken, zaten we met zijn drietjes alles behalve stil. We waren een rockband, want er was zo een klein plastic drumstel en een gitaar. Ik zie al een nieuw bandlid tevoorschijn komen voor de Rice lake Band.

Op maandag de 7^e hadden we een band concert, omdat we het ook voor een jury zouden gaan spelen hebben we zegmaar een oefenconcert gehad. Als hoofdstuk hadden we “Italin Rapsody” met allemaal bekende Italiaanse stukken erin verwerkt. Toen we het voor de jury gingen spelen kregen we het minst haalbare aan punten, wat dus het hoogst haalbare is. Erg verwarrend. Maar je kan dus maximaal 15 punten halen, en dan 5 punten per jury. Dus we hadden het heel goed gedaan. Onze dirigent was heel trots op ons en vind dat we allemaal geweldig spelen. Nadat we voor de jury hadden gespeeld, hadden we ook nog een clinic. De meneer die ons die clinic gaf vergeleek ons met een college band, en dat er zelf een heleboel van zijn die slechter spelen als ons, de high school band.

Deze week is het weer echt super bagger geweest, dagen aaneen regende het, of sneeuwde het weer een beetje, soms was het van die smurrie sneeuw. Vreselijk weer allemaal. Maar, vorige week was het op maandag tot woensdag super slecht weer, net als deze week eigenlijk. Maar we waren nog van plan om seniorpictures te maken, want de yearbook mensen bleven maar aandringen, dus toen het op donderdag nog steeds geen mooi weer was, was de hoop een beetje vervlogen. Maar…. om 3 uur was school dus afgelopen en ik liep naar mijn bus, en toen was er een strakblauwe lucht en een zonnetje dus toen hebben we toch nog bij de zus van ken een hele fotosessie gehouden, en eigenlijk zijn ze leuker geworden dan ik dacht. Nog een verborgen talent zeker…… Trouwens over mooi weer gesproken, vorige week zaterdag was het echt super warm buiten. Het is maart, rond de 20 graden en geen wind. Dus toen heb ik buiten gezeten, in mijn korte broek!, en heb lekker mijn boek gelezen.

Op zondag, had ik een babyshower van iemand in de familie. Amerikaanse babyshowers zijn best grappig, iedereen koopt allemaal cadeaus voor je, zodat je zelf bijna niks meer hoeft te kopen. Dan heb je nog wat eten, meestal is het middageten. Je doet spelletjes en als je dan wint, dan krijg je weer een cadeau terug. En dan al die enorme hoop cadeaus worden opengemaakt als iedereen er nog is, dit duurt wel minstens een uur. Die hele babyshower duurde maar 2 uur ofzo, maar wij waren er al om 9 uur in de ochtend om alles klaar te gaan maken, en om 7 uur nadat we alles we weer hadden opgeruimd was ik weer thuis. Een leuke dag, maar heel veel rondrennende kinderen die verstoppertje willen spelen….

Gisteren, de 19^e , gingen we all the way to Minnesota. We gingen naar het State park en daar gingen we een middagje “hiken”. Ik denk dat we er om 2 uur ofzo kwamen, er was in het bezoekerscentrum was er van alles te zien en uiteindelijk gingen we om half 3 weg. We waren gewaarschuwd dat 1 van de paden langs de rivier was overstroomt, maar natuurlijk moesten we er toch naar toe. De eerste plas konden we makkelijk om heen, maar de 2^e daar zouden we tot onze knieën in het water moeten staan, toen zijn we dus maar weer omgedraaid. Iemand die met ons was meegekomen, had dus een hele lunch voor ons ingepakt dus bij een bankje gingen we zitten. Er kwamen flessen wijn uit de tas en verschillende soorten kaas, en er was een Nederlandse kaas van de boerderij waar ik in oktober naar toe was geweest! Yess, hartstikke lekker vergeleken met de meeste Amerikaanse kaasjes. Toen we weer weggingen hebben we nog een uur gewandeld en zijn we nog uiteten geweest en om 9 uur waren we weer veilig en wel thuis gekomen.

En dan vandaag allemaal dingen klaargemaakt en opgeruimd want morgen gaan we naar Chicago!! Ik heb er super veel zin in, weer lekker de toerist uithangen. We gaan ook nog naar een echt Broadwayshow. Ook heb ik nog even gezellig geskyped met papa en mama en jarno. Dit weekend was ik hier alweer 7 maanden, dit is dus ook dat ik nog maar 3 maanden over heb het vliegt voorbij.

Ik ben al 215 dagen weg van thuis, nog 90 dagen voordat ik weer thuis ben en dan nog 77 dagen voordat papa en mama en oma naar hier komen. Op 8 juni heb ik graduation en op 30 april heb ik prom, ik moet nog wel even een geschikte jurk zoeken, helemaal dressed up.

Nu is iedereen weer helemaal up-to-date, nog even de foto’s op de blog zetten en heeft iedereen er weer een beeld bij. Ik happy, jij happy, iedereen weer happy. Haha

Anouk

De tijd vliegt voorbij!

Hee hallo, daar is je favoriete Amerikaans Nederlands persoon weer vanaf de andere kant van de oceaan. Een leuk weetje om je dag weer met te beginnen is dat de afstand van mijn huisje hier tot aan mijn huisje op de camping ongeveer 6538 km is. Wat zouden we toch zonder het internet moeten. Inmiddels ben ik ook 18 jaar geworden, niet dat ik me nu opeens ouder voel ofzo, maar het is toch 18. Nu kan ik als ik thuis ben alleen rondjes rijden in de auto :)

De 20^e, wat als het goed is op een zaterdag viel, waren Ken en ik babysit service. Omdat ken zijn zoon naar een bruiloft ging zouden wij gaan oppassen op hun kinderen. Sawyer van 3 en Olivia van bijna 2 denk ik. Ken is helemaal geweldig in hun ogen dus de hele avond werd er door het huis gerend, met de autootjes gespeeld, poppen aangekleed, boekjes gelezen, een hut gebouwd en toen vielen ze bijna in slaap als ze hun ogen ook nog maar even dicht doen. Daarom brachten we ze toen ook maar naar bed, om vervolgens alles weer op te gaan ruimen… Olivia is nog een beetje verlegen maar Sawyer is mijn nieuwe grote vriend, als ze hier langskomen komt ie al rennend aangelopen en dan zwaait ie al. En in het begin zei hij geen woord wat best grappig is.

Op maandag kwam Ken z’n persoonlijke biervoorraad weer aan. Erg interessant is dat nou ook weer niet ofzo zie ik je al denken. Maar het is een neefje van Ken, en liters aan bier komt er dan binnen in 1 keer, waarvan je zou denken dat het voor een paar maanden is ofzo. Maar als reden waarom het dan zoveel is zegt ken dat er alleen maar water in die blikjes zit, daarom kan hij er zo een paar per dag van drinken, want water is goed voor je……

Donderdag hadden we weer sisternight en ik had ooit is een receptje gevonden, voor de grap want Ken wou iets met enorm veel kaas in het. Maar daarna gingen we het toch maar is uitproberen en het was eigenlijk best lekker, niet moeilijk met spaghetti en een heleboel kaas uit de oven. En wanneer het sisternight is kaarten we ook altijd. En dan niet pesten, wat ik ze heb geprobeerd uit te leggen maar naar een paar pogingen ben ik maar gestopt. Het is een of andere Amerikaans kaart spel wat ze dus altijd spelen, en nu hebben we een wedstrijd ervan gemaakt. Maar ik ben nou niet degene die bovenaan staat, want op de een of andere manier heb ik nooit een beetje geluk en heb ik dus nog nooit gewonnen :(

En dan Vrijdag 26 februari!! Ik was officieel, Nederlandse en Amerikaanse tijd, 18 jaar! Woeehoee! Het was wel een beetje raar dat wel, iedereen die je normaal gewoon ziet op die dag en dan krijg je nu allemaal berichtjes via je telefoon. Op school wist er bijna niemand dat ik jarig was, of ze waren het alweer vergeten dus voelde het gewoon als een normale school dag. Tijdens Engels, waar ik naast iemand zit die toevallig ook jarig was, waren ze erachter gekomen dat we allebei jarig waren en gingen ze vrolijk zingen, hartstikke leuk…. Thuis heb ik nog gebeld met Oma en Papa, Mama en Jarno in plaats van een familie visite, wat ze hier dus niet hebben en dat is hartstikke ongezellig dus dat moeten ze hier dus ook maar is aanschaffen. Wel gingen Ken, ik en Ken zijn moeder s’avonds naar Leymans toe, dat is waar Andrea werkt, Andrea moet altijd werken op vrijdag. Tijdens mijn toetje gingen ze nog voor me zingen, ook lekker Amerikaans. En dat was dan mijn 18^e verjaardag, anders maar wel leuk!

En Zaterdag in ging ik eerst alle leuke kaartjes die ik had gehad opzoeken, want ken was zo lollig geweest op alles te gaan verstoppen, jippie… en toen ging ik hartstikke vrolijk en appeltaart bakken voor mijn feestje van vanmiddag! Het was niet een extreem groot geweldige sweet 18 party, maar gewoon een knus en gezellig feestje. Het plan was om met een paar vriendinnen bij ons pizza te gaan eten, want Andrea maakt de beste Pizza van de wereld, en als je het zou willen proberen zou je even op bezoek moeten komen! Maargoed, eerst hadden we appeltaart met “wijn”, we gingen dus een grap met iemand uithalen door in een wijn fles water en appelsap te doen. Andrea en ik hadden lol voor 10 want het zag er precies uit als witte wijn. Uiteindelijk kwam die persoon niet meer opdagen omdat er teveel huiswerk op de planning stond, beetje flauw, maar dat mocht de pret niet drukken. Is dit wel Nederlands, het klinkt echt heel raar. ’s Avonds gingen we ook nog naar de film, om dat sommige geen “R-rated” films mochten kijken van hun ouders, deze zijn “ongepast”.. lol gotta love America ;) Uiteindelijk zijn we naar Gods of Egypt geweest wat opzich wel een leuke film was.

En dat was het dan wel weer voor nu, ik moet ook nog mijn huiswerk voor Spaans maken! Nu zijn we nummers aan het leren, daarom gingen we vandaag bingo in het Spaans doen! Ook wil ik nog iedereen bedanken voor al de kaartjes die iedereen gestuurd heeft! Het blijft echt super leuk om maar een simpel kaartje te krijgen en heel de muur wordt volgeplakt! Groetjes aan iedereen!!

Anouk

Wat een saaie boel?!?

Halloootjes daar aan de andere kant van de oceaan!! Ik dacht dat ik wel weer is een blogje kon schrijven maar toen zat ik te denken over wat ik het dan maar zou moeten doen. Nou is er van de week zo weinig gebeurd dat ik het niet meteen meer kan herinneren. Dus voor mij ga ik er eerst is over denken en het is opzoeken in mijn boek. Huh boek? Waar heeft ze het nu toch weer over… Dat zal ik dus is even haarfijn gaan uitleggen.

Toen ik wegging heb ik een dik boek gekregen, je kan het ook wel zien als een enorm dagboek. Dus ik heb daar heel braaf , ff opzoeken hoe lang eigenlijk, 182 dagen iets ingeschreven. Wow, ik schrok gewoon toen ik het zag op mijn telefoon! Ik heb zo een leuk kalendertje op mijn telefoon dus dan weten degene die niet zo in die moderne technologie zijn, zoals Ken en Andrea, leg ik het even uit. Maargoed, 182!!!! dagen ben ik dus al weg van dat regenachtige kikkerlandje. En als je dan even rekent, gedeeld door 30, kom je op 6 maanden uit. Ook dat klopt want vrijdag ben ik precies 6 maanden weg. En het gekke is, dat het dan naar mijn gevoel echt totaal nog niet zo lang lijkt. Ik bedoel 6 maanden, dat is een half jaar. Het punt dat ik dan ook nog maar 123 dagen heb klinkt ook al zo raar. Maar het is dan weer niet dat ik het allemaal totaal niet mis hoor, ik kan niet wachten om iedereen weer te zien en lekker Nederlands te eten. Maar je bouwt gewoon je eigen leventje hier en dan is het super raar om dan weer weg te gaan.

Allemaal erg emotioneel hierboven maar inmiddels heb ik dat boek gevonden. Ik hoop wel dat het allemaal past in 1 boek trouwens maar het word krapjes heb ik al gezien. Vorige week maandag hadden we een etentje bij ons thuis. Wat paardenvriendjes van Andrea kwamen bij ons eten. Ik kreeg ook al een verjaardagskaart, yess, omdat ze er volgende week niet zijn. Owja als je toevallig iets heb gestuurd, Ken en Andrea stelen vanaf nu alle kaartjes en dan maak ik ze volgende week zaterdag open, huh zaterdag ben je toch niet jarig?? Dit klopt, maar aangezien ik vrijdag een dagje school heb en andrea de hele dag moet werken tot savonds laat en ken ook, vieren we het op zaterdag. Maar terug naar dat etentje, wat erg gezellig was. Andrea had stokbroodjes met iets erop als voorgerecht en als hoofdgerecht hadden we hert, wat best lekker is eigenlijk, en zelfgemaakte aardappelkroketjes in de vorm van een peer. Het was een of ander Duits recept zei ze. En als toetje hadden we lekkere zelfgemaakt Nederlandse Cake.

Voorderest had ik wel gelijk en was er niet echt veel te doen, Dinsdag hebben we stamppot andijvie met worst op. Woensdag hadden we sisternight en donderdag hadden we weer die lekkere zelfgemaakt mac n’ cheese :D Ook zaten we de hele avond achter de computer, zelfs andrea. Want, het idee is dus dat we in de spring break een paar dagen naar Chicago gaan! Het is nog niet helemaal zeker want ken en andrea moeten nog vrij krijgen maar het is wel een plan. Van het weekend zijn we nog naar ken zijn zoon geweest en hebben we daar een film proberen te kijken, met de nadruk op proberen want ik moest met de autootjes gaan spelen… Ik begonnen aan mijn minischilderij, waar je niet al te veel van moet verwachten en heb ik nog geskypet met papa, mama en Raf ;) Ook heb ik van het weekend weer gebakken en dit keer werd het gevuld speculaas, ik weet dat het een beetje een rare tijd is daarvoor maar dat heeft toch niemand in de gaten. Maar mama had ooit is een receptje opgestuurd met een paar ingrediënten dus dat is nu ook weer op. En het is nu ook zeker dat én papa én mama én oma komen voor graduation. Dus over 110!! Dagen zie ik ze alweer en ik heb er nu al zin in om ze aan iedereen voor te stellen en alles te laten zien.

Zoals ik al zei was er niet veel gebeurd en daar is het maar een korte blog geworden van de keer. Dus de groetjes aan iedereen thuis. En als je is een vraag wil stellen ofzo kan dat gerust. Of zet gewoon een reactie hieronder, want het blijft leuk om ze te lezen!

Anouk