Sorry, sorry dat het weer even heeft geduurd voordat ik weer een blog had geschreven, of ik had iets te toen of het schoot er gewoon bij in, kan ook wel eens gebeuren. Er is een heleboel gebeurd in de laatste weken, niet dat het allemaal super byzondere dingen zijn, maar gewoon dingen die wel opvallen in mijn dagelijkse Amerikaanse school leven. Een daarvan is dat mijn trommelstok is overleden, lees: ik heb hem gebroken. Ik heb lol voor 10, andere zeggen dan aaaah. Gelukkig had ik er meer bij dus niks aan de hand.

Toen we gingen oppassen op de kinderen van Dan, de zoon van Ken, zaten we met zijn drietjes alles behalve stil. We waren een rockband, want er was zo een klein plastic drumstel en een gitaar. Ik zie al een nieuw bandlid tevoorschijn komen voor de Rice lake Band.

Op maandag de 7^e hadden we een band concert, omdat we het ook voor een jury zouden gaan spelen hebben we zegmaar een oefenconcert gehad. Als hoofdstuk hadden we “Italin Rapsody” met allemaal bekende Italiaanse stukken erin verwerkt. Toen we het voor de jury gingen spelen kregen we het minst haalbare aan punten, wat dus het hoogst haalbare is. Erg verwarrend. Maar je kan dus maximaal 15 punten halen, en dan 5 punten per jury. Dus we hadden het heel goed gedaan. Onze dirigent was heel trots op ons en vind dat we allemaal geweldig spelen. Nadat we voor de jury hadden gespeeld, hadden we ook nog een clinic. De meneer die ons die clinic gaf vergeleek ons met een college band, en dat er zelf een heleboel van zijn die slechter spelen als ons, de high school band.

Deze week is het weer echt super bagger geweest, dagen aaneen regende het, of sneeuwde het weer een beetje, soms was het van die smurrie sneeuw. Vreselijk weer allemaal. Maar, vorige week was het op maandag tot woensdag super slecht weer, net als deze week eigenlijk. Maar we waren nog van plan om seniorpictures te maken, want de yearbook mensen bleven maar aandringen, dus toen het op donderdag nog steeds geen mooi weer was, was de hoop een beetje vervlogen. Maar…. om 3 uur was school dus afgelopen en ik liep naar mijn bus, en toen was er een strakblauwe lucht en een zonnetje dus toen hebben we toch nog bij de zus van ken een hele fotosessie gehouden, en eigenlijk zijn ze leuker geworden dan ik dacht. Nog een verborgen talent zeker…… Trouwens over mooi weer gesproken, vorige week zaterdag was het echt super warm buiten. Het is maart, rond de 20 graden en geen wind. Dus toen heb ik buiten gezeten, in mijn korte broek!, en heb lekker mijn boek gelezen.

Op zondag, had ik een babyshower van iemand in de familie. Amerikaanse babyshowers zijn best grappig, iedereen koopt allemaal cadeaus voor je, zodat je zelf bijna niks meer hoeft te kopen. Dan heb je nog wat eten, meestal is het middageten. Je doet spelletjes en als je dan wint, dan krijg je weer een cadeau terug. En dan al die enorme hoop cadeaus worden opengemaakt als iedereen er nog is, dit duurt wel minstens een uur. Die hele babyshower duurde maar 2 uur ofzo, maar wij waren er al om 9 uur in de ochtend om alles klaar te gaan maken, en om 7 uur nadat we alles we weer hadden opgeruimd was ik weer thuis. Een leuke dag, maar heel veel rondrennende kinderen die verstoppertje willen spelen….

Gisteren, de 19^e , gingen we all the way to Minnesota. We gingen naar het State park en daar gingen we een middagje “hiken”. Ik denk dat we er om 2 uur ofzo kwamen, er was in het bezoekerscentrum was er van alles te zien en uiteindelijk gingen we om half 3 weg. We waren gewaarschuwd dat 1 van de paden langs de rivier was overstroomt, maar natuurlijk moesten we er toch naar toe. De eerste plas konden we makkelijk om heen, maar de 2^e daar zouden we tot onze knieën in het water moeten staan, toen zijn we dus maar weer omgedraaid. Iemand die met ons was meegekomen, had dus een hele lunch voor ons ingepakt dus bij een bankje gingen we zitten. Er kwamen flessen wijn uit de tas en verschillende soorten kaas, en er was een Nederlandse kaas van de boerderij waar ik in oktober naar toe was geweest! Yess, hartstikke lekker vergeleken met de meeste Amerikaanse kaasjes. Toen we weer weggingen hebben we nog een uur gewandeld en zijn we nog uiteten geweest en om 9 uur waren we weer veilig en wel thuis gekomen.

En dan vandaag allemaal dingen klaargemaakt en opgeruimd want morgen gaan we naar Chicago!! Ik heb er super veel zin in, weer lekker de toerist uithangen. We gaan ook nog naar een echt Broadwayshow. Ook heb ik nog even gezellig geskyped met papa en mama en jarno. Dit weekend was ik hier alweer 7 maanden, dit is dus ook dat ik nog maar 3 maanden over heb het vliegt voorbij.

Ik ben al 215 dagen weg van thuis, nog 90 dagen voordat ik weer thuis ben en dan nog 77 dagen voordat papa en mama en oma naar hier komen. Op 8 juni heb ik graduation en op 30 april heb ik prom, ik moet nog wel even een geschikte jurk zoeken, helemaal dressed up.

Nu is iedereen weer helemaal up-to-date, nog even de foto’s op de blog zetten en heeft iedereen er weer een beeld bij. Ik happy, jij happy, iedereen weer happy. Haha

Anouk