Vorige week dinsdag ging ik naar de volleybal-game kijken op school, ik had het nog nooit bekeken en veel snappen deed ik er dan ook niet van, maar ze hadden gewonnen en dat is het belangrijkste lijkt me. Op woensdag moesten we voor band zwart dragen om op de foto te gaan, mocht het nou die dag weer is 20 graden zijn (wat het hier bijna elke dag nog is, van de herfst krijg ik nog niet echt veel mee) dus was het lekker warm in al m’n zwarte kleren.

Vrijdag waren we een dagje vrij, want de leraren moesten vergaderen of er kwam iemand een lezing geven maar allebei kan eigenlijk ook wel. S ’middags heb ik nog even geskypet met thuis en aan het eind van de middag moest ik alsnog naar school voor band. De band had die middag een Fundraiser dus we moesten ook nog een uur spelen voordat de football-game begon. Tijdens de football-game, die voor het eerst echt spannend was, werd er iemand getackeld en die kon niet meer opstaan. Toen mensen dat in de gaten kregen, ging iedereen op de tribunes, maar ook alle spelers van beide teams zitten en letterlijk iedereen op het veld was toen stil, nadat ze hem van het veld afvoerden werd er ook nog voor hem geapplaudisseerd. Toen kreeg je wel echt dat hele teamspirit gevoel en dat was best indrukwekkend om is mee te maken.

Zaterdag moesten we vroeg uit de veren want om 8 uur gingen we opweg naar The House on the Rock, een of ander speciaal museum met heel veel spullen. Omdat het een ritje was van 4/5 uur zouden we onderweg bij kennissen blijven slapen. De moeder van Ken namen we ook mee omdat ze dat weer bij konden praten. Nadat we haar daar af hadden gezet gingen wij door naar het museum. Als ik in 1 woord moet zeggen wat ik er van vond dan zou ik zeggen dat het vaag is, maar dat zijn een heleboel dingen hier dusja das niet echt verrassend dan. In het museum waren de vreemdste dingen die je maar kon verzinnen, daardoor konden sommige ook echt super saai zijn maar waren andere dingen wel weer interessant om te bekijken. Ook lag er nog een Nederlandse brief in het museum, en toen ik het ging voorlezen aan mijn hostmoeder kwamen er ook allemaal andere mensen bij staan. Uiteindelijk hebben we er 3 uur rond gelopen en toen moesten we nog een keer 2 uur in de auto zitten om weer naar die kennissen te gaan. Die nacht was de gemiddelde leeftijd, met 3 mensen van boven de 85, 1 van bijna 60 , 1 van bijna 50 en dan de toffe 17-jarige in 1 huis toch wel erg hoog.

Zondag na een uitgebreid ontbijt gingen we weer terug opweg naar Rice Lake, onderweg zouden we nog stoppen om op jurkenjacht te gaan voor de Homecoming-dance van as zaterdag. Dus in Eau-Claire gingen we eerst nog naar Goodwill (tweedehandswinkel) en daar heb ik nog wat leesvoer gekocht voor de rest van het jaar voor maar $15, toch weer goed bezig al zeg ik zelf. Daarna gingen we naar de Mall om een jurk uit te zoeken. In de mall vonden we een winkeltje wat er wel leuk uitzag en daar gingen we dus naar binnen, na een paar jurken aan te hebben gehad hadden we er 1 gevonden, en hij had ook nog is goedkeurig van het thuisfront, dat was natuurlijk het belangrijkste punt.

S ’avonds hebben we gezellig buiten nog gezeten om naar de maan te kijken en om foto’s te maken die naar mijn mening best goed zijn gelukt. En ja ik zal proberen er deze week nog allemaal foto’s op te zetten.

En nu ga ik maar naar bed toe, want mijn wekker gaat elke ochtend al om 6:15, of ik word gewoon al eerder wakker want dat is ook niet zo byzonder aangezien ik sinds ik thuis weg ben gegaan niet later heb geslapen dan 7:15….. Dus als iemand hier toevallig nog tips voor heeft, reageren kan hieronder :D

Anouk